Kur ndodhesh larg, ne nje vend te huaj, malli dhe kujtimet te pushtojne vecanerisht per shtepine dhe avline,per pemet dhe lulet.
Meraku dhe boshlleku per to eshte i madh, nese nuk ia ke lene dikujt “çclesin e shtepise”, nuk kane shpelqimin, driten dhe hijen e pare.
Ndryshe ndodh kur mbi to kalon dora e njeriut,si lulet ne kete foto , shumellojshmeria dhe bukuria e te cilave te jep kenaqesi, te shpie ne kujtime malli, te enderrosh, te frymezohesh, te clodh shpirtin e mendjen.
Ne kete foto, nje sy i stervitur dhe nje dore e kujdesur per lulet nuk e ka te veshtire t`i dalloje nje per nje me emrat perkatese dhe te gjeje lulen e preferuar dhe ate qe i mungon…