Jemi ne “kerce” te dimrit; me diell, mjegull e shira , po bore gjekundi, as ne male, asnje shtrese, dhe e holle, qe te na i beje me sy.
Dalin ne ekrane prezantueset e bukura te motit dhe asnje fjale, temperaturat ulen kaq e aq, flasin dhe per “shtrengata” shiu po per nje çik bore qe te na çlodhet e ngopet syri fare.
Na ka marre malli per “boren e pare”qe tani e kemi ne foto dhe kujtime, si dy vjet me pare, edhe ne Gjirokaster…
Ja ne Qafe te Pazarit
Ne rrugen e Varoshit
Ne kodrat e Cfakes
Mbi shtepite e zbardhura te Manalatit e Dunavatit, majat dhe faqet e Malit te Gjere, ne kalane e zbardhur, kodrat dhe malet e Lunxherise…
Ne Klubin e Gjuetareve
Sa kujtime zgjon bardhesia e bores mbi Gjirokastren e bukur dhe te heshtur…
Ardhte e gezuar bora e pare, e presim, e duam te gjithe, te kujtojme dhe luajne si ne femijeri, ashtu si e presin te gezuar femijet, ta prekin me duar, te bejne topa bore e te luajne, te bejne edhe Babagjyshin e Vitit te Ri…
E duam po nuk e kemi ne dore, le te presim!…