Evlija Celebiu, udhetari turk qe ka vizituar Gjirokastren ne shek.e XVII, vec te tjerave ka shkruar se, banoret e Gjirokastres tremben teper nga murtaja. Nga kjo frike kujtojne se cdo i semure ka murtajen. I semuri i shkrete neveritet nga te gjithe, dhe si mbetet vend kerkund.
Fqinjet e tij arratisen menjehere. Kur siguroheshin se nuk ishte murtaje, e vizitonin te gjithe dhe i urojne sherim te shpoejte.
Ne shtepine e te semurit me murtaje muk vihet kembe per dy vjet rresht.Per cudi banoret e ketij qyteti nuk vdesin nga murtaja,por nga Skita, nga zemra e keqe, nga tifoja e lengjyrja.
Megjithe kete njerezit jetojne shume.
Ketu kam pare njerez ne moshen `117 vjec, qe gezojne nje shendet te plote.Deri ne moshen 80 vjec nuk shifet njeri me mjeker.Deri dhe pleqte me te shkuar ne moshe, armatosen burrerisht dhe, kaluar ose ne kembe, shkojne ne malet e Kurveleshit…