admin
Sot u kenaqa pa mase dhe madje u mallengjeva pak.Ne trotuar nxitonin nje tufe femijesh qe nuk ishin me shume se 9-10 vjecar,nxenes te fillores.
Ne duar mbanin shporta te zbukuruara ku kishin vene pako te vogla te mbeshtjella me kujdes me leter alumin.
-Teta -me thote njeri,cfare dite eshte sot ?
-E premte,i thashe dhe buzeqesha e sigurte,qe nuk ishte kjo pergjigja e duhur.
-Jo-me tha-sot eshte dita boterore e ushqimit,ndaj te lutem merre nji pakete ushqim
-Po une kam mor xhan,i thashe,jepjani dikujt qe i mungon-Jo,-me tha me seriozitet,-nuk e ke kuptuar,ne ndajme per te gjithe,qe ju te kujtoni ata qe nuk kane(ketu mu mbushen syte)
-Merre teta,mos kij merak, e ka bere mami im-ngulmoi vogelushi.
-Po jo mor bir,po une do ta ha tani edhe sikur te jet helm-i thashe dhe e hapa.
Ishte nje copez e vogel byreku me kungull,qe nje grua nikoqire e kish pergatitur me shume dashuri.
Faleminderit, i thashe,por djali dhe shoket e tij mbase s’me degjuan,duke vazhduar misionin e tyre.
