admin
Vetëm 11 vjeç, së bashku me vëllanë, Ferikun që kishte mësuar më parë për pastiçier por që nuk e ushtroi më pas, ëmbëlsirat që prodhonin në shtëpi i shisnin me tabaka në rrugët e Gjirokastrës.
Mbas çlirimit te vendit, në vitin 1959 u specializua për pastiçier ne Leningrad (Peterburg) ne ish Bashkimin Sovjetik dhe për 30 vjet deri ne pension, 1990, punoi në hotel turizmin e Gjirokastres, aktivitet që e vazhdoi dhe disa vjet pas vitit 1992 ne punishten që hapi ne shtepi me mbeshtetjen e Nezos, bashkeshortes dhe djemeve, Sokolit dhe Mërkurit.
Astrit Bilica, Ustai i famshem i embelsirave, ishte i perkushtuar në punë. E fillonte në oren 7 te mengjesit dhe kthehej ne shtepi ne oren 19 te darkes. Karakterizohej nga urtesia, degjonte dhe fjalet i kishte me pikatore ndaj dhe për të thoshnin:
“Është si prifti pa gjuhë”.
Emri dhe fama e tij shume shpejt i kaloi kufijte e Gjirokastres. Në seminare kombëtare fliste për llojshmërinë, mënyrën e gatimit, përbërësit dhe normativat e ëmbëlsirave që prodhonte, të pëlqyera për shijen e veçante, cilësinë dhe paraqitjen estetike te persosur.
Usta Astrit Bilica është vleresuar arkitekt i ëmbëlsirave tradicionalë të Gjirokastrës, të pëlqyera këto dhe nga Enver Hoxha kur vinte per vizite ne Gjirokaster, nga udhëheqës, delegacione e grupe turistike të huaja.
Ngjarjet që rrodhen pas vitit `97 ndryshuan rrënjësisht fatin e familjes se Usta Astritit dhe te femijeve te tij që u “mblodhën” të gjithë bashkë në Amerikë.
Këtu shkoi në vitin 2000 dhe u nda nga jeta në gusht të vitit 2009 në moshën 82 vjecare duke lënë pas emrin e njeriut të mire dhe pastiçierit te famshëm, të kujtuar në Gjirokastër e më gjerë.
Zupat e tij ishin aq të famshme sa mbahen mend edhe sot edhe rrallë i gjen në atë cilësi dhe shije!!!
Përvoja e tij në prodhimin e ëmbëlsirave ka vite që zbatohet nga pastiçierët e Hotel “Cajupi”, Pikës Turistike “Resort Këculla” në Gjirokastër etj.
