Për “aeroplanin” e gjirokastritit Dino Çiço është shkruar shumë, përmendet edhe në romanin “Kronikë në gur” të Kadaresë, ka folur për të dhe Enver Hoxha, po cila është veprimtaria e tij atdhetare?
Dino Çiço lindi në 26 gusht 1863 në Gjirokastër. Nga bashkëkohës dhe ne shtypin e kohës përmendet për dituri, kulturë dhe atdhetari.
Shpirtin atdhedashës e ka treguar në ngjarje madhore te vendit, si para dhe pas shpalljes së Pavarësisë Kombëtare; më parë i persekutuar nga autoritetet e administratës turke në Gjirokastër për ndjenjat dhe veprimet patriotike, si mbrojtes i gjuhes shqipe dhe kulturës tradicionale te vendit.
Ai kishte përgatitur dhe nje alfabet.
Dino Çiço njihej dhe bashkëpunoi me Ismail Qemalin per shpalljen e Pavarësisë Kombetare; mori pjesë në Luftën e Parë Botërore dhe Luftën e Vlorës në 20-të kundër pushtuesve italianë dhe, siç shkruhet ne shtypin e kohes, gazetën “Demokratia”:
“E hodhi gunën mbi tela”.
Populli i këndon:
“Dino Çiço kapedani
si s’u trembe nga junani”.
Dino Çiço provoi ne fusha te veshtira te kontribuonte per vendin e tij. Atë e tërhiqnin shkencat e natyrës, teknika në përgjithësi.
Me përpjekje arriti te kuptonte disa nga ligjet e fizikes dhe ndërtoi nje sistem mekanizmash me vështrime origjinale.
Sipas Jorgji Meksit:
“vetëm mendimi per t`i sherbyer shoqërisë me sa më shumë të mira materiale, meriton cdo përgëzim në drejtim të këtij biri të Gjirokastrës”.
Dino Çiço ishte novator, krijues dhe dashamirës i artit nacional. Vishte kostum kombëtar dhe këtë e bënte jo se nuk ishte përkrahës i së resë, por se donte e luftonte që tradita e shëndoshë në folklor e në veshje të ruhej e pasurohej, pse kështu i shërbehej kombit.
Mbronte parime që e bënin të afërt me njerëzit, u shpjegonte atyre se duhet “t`i bëjmë ballë rojtjes me produkte vendi në ushqime, veshmbathje etj, me fjalë të tjera popullarizonte sistemin e autarkisë dhe e aplikonte per vete te tij”, ka shkruar Jorgji Meksi për të.
Dino Çiço u nda nga jeta ne vitin 1939 duke lënë pas kujtimin e atdhetarit te ditur që punoi sa mundi për të mirën e Gjirokastrës pa e njollosur shpirtin e tij të bardhë, sjelljen e tij të drejtë dhe veprimet e tij fisnike.
Këshilli Bashkiak i Gjirokastrës në dhjetor 2010 e ka nderuar me titullin “Qytetar Nderi”.