admin
Kujtese/ Turabi Bixhaku vitet e punes i kaloi midis rrugeve e kryqezimit te tyre. Ishte i papertuar dhe i drejte. Keto cilesi kane mbetur mbreselenese ne kujtimet e shokeve qe jane shprehur:
“ ishte besnik i punes dhe fjales. Nuk thoshte u lodha , po hajde te vazhdojme , kur ndonje ndihej i munduar me udhetime te largeta”.
Njell0j punonte, si me kamion edhe me autobus. Per nevoja te castit , qe delnin jashte grafikut te udhetimeve, i i thoshnin “ do besh dhe nje rruge “ dhe nuk e kthente fjalen.
Shikonte makinen nga ana teknike , konsultohej me ndonje nga mekaniket dhe, pa fjale, kamionit i jepte gaz. Ne rruge defektet i rregullonte vete dhe shofereve u afronte ndihme, cilesi e shembuj mesimi per shoferet e rinj te sotem.
Vitet e fundit punoi me urban , ne linjat e lagjeve te qytetit, ne rruge me kthesa e kalldrem, po shume i kujdeshem.
Gezonte respekt e mirenjohje ndaj dhe sot e kujtojme per te shprehur vleresim dhe nderim per jeten dhe punen e tij te paharruar.
