Te di gjirokastritet, sa u takuan i hodhen doren njeri tjetrit ne qafe se kishin dite pa u takuar.
-E di cke –i tha i Pari te Dytit –Me ka marre malli per nje rruge.
-E pe me mbidho si?
-Ashtu thua ti po me pikon ne zemer…Dilte ne dritare, ma bente me nojma, une prit e ajo hic, une prit e ajo hic!
-E di mo brek grisur, palltua me balloma. Doje maja ti, e vrisje lart nuk shikoje ndonje fundore qe te te hapte rruge po…Dhe me ke pa, me bilen e Faqegjeres qe te shkulte osh, nje tule 10 ok!
-Mos me cir te vjetren po eja te varemi se me duket sikur do me dali perpara…
Ke oreks ti, po punen mo, e harrove?
-Leri te trashat po eja te varemi se me dogji malli. Tek Kufoi sot, dreken e ke nga une, dy qofte dhe nje spinote si ne ato kohra!
Te di qete e qete kaluan Qafen e Pazarit dhe bene poshte, i Pari me frike me hap me te bute shkelte ne kaderdhem, i trazuar nga kujtimet e se shkuares…Tjetri, i Dyti, kokelart i kapardisur se se lidhte gje me rrugen pas se ciles ishte lidhur dikur i pari…Ai njihte me pellembe tjeter rruge1…
Po jum bie fjala, per cilen rruge apo sokake ju merr malli?
Eshte mire kur shkon kohen me te shkuaren ne kujtime nese ajo nuk ju duket copa copa ose si film i djegur !