admin
Sot e Diel 26 Korrik 2020.
E Diel 26 Korrik 1976 ,plot 44 vjetë më parë, mes vapës përvëluse gjirokastrite,i veshur me kostum dymijë e katërqindsh,mbërthyer deri në grykë me gravatë(ashtu e desh momentiii…hahahaa…),vrapoja si i “marë”në të përpjetat e kalldrëmeve për të kapur autobuzin e linjës Gjirokastër-Tiranë.Them vrapoja duke trufulluar e gulçuar nga e përpjeta dhe vapa se kur më pyeti një mikja ime :
“-Për ku vrapon kështu si marrë Nikolla?
Popooo…si je bërëëë…!”
“- Po shkoj të marrohem!” – i thashë prerë.
Ngriti supet e habitur dhe nuk foli duke më ndjekur me sy deri sa humba matan kalldrëmit.
Pooo…po shkoja në Tiranë të “marrosesha”me Ruskën që me siguri më priste…
Kaluan 44 vjet që atëhere e Diel 26 Korrik 1976-26 Korrik 2020.”Marëzia” jonë me sa duket qe ngjitëse .Na kish pushtuar të dyve
.E kështu sot mbas 44 vjetësh ne që të dy vazhdojmë të jemi të “sëmurë nga marrëzia”,Sepse “marrëzia”e dashurisë është e pashërushme…
Mu kujtua kjo datë se mbas 44 vjetësh përkon dita dhe data… Veç kjo martëzi hodhi rrënjë të forta familiare,na dhuroi dy djem të mrekulkushëm MARTIONIN dhe ELVISIN , djemë të zotë e të denjë,qytetar të ndershëm e punëtor,bijë të respektushëm e familiar të përkushtuar… bashkëshortë e baballarë ideal e të dhemshur.Ne,ata na lumturuan ,duke na dhuruar IRISIN dhe ORFEAN dhe tani së fundi dhe NIKOLËN e vogël…
Këta janë dhurata e lumturisë së gjyshërve ,që shpesh grindemi ,por që s’durojm asnjë çast pa njëri tjetrin…Thirrjet MAJI…PAPO…janë cicërimat që ne na shtojnë ditët ,jetën dhe lumturinë…
Ruskë e dashur! Para 44 vjetësh ne u lidhëm me “marrëzinë e dashurisë” dhe e di sh.mirë e bëmë.!
Kështu do jemi deri në frymën e fundi…të “marrosur”…
i
