admin
Dr. Arjana Stojku, ka percjelle ne faqen e saj kete shenim per shkrimin e Ilir Metaj per doktor Alban Hatibin i prekur nga covid 19.
“Ky eshte shoku im i vecante ,bashkeshorti i shoqes sime te vecante !
Une mund te shkruaj pa fund per ty ,se 6 vite jane shume per te te njohur..po sot postoj kete status te nje njeriu qe te ka njohur vetem per pak…???ti do ja dalesh ❤”.
……………………………………..
Ilir METAJ
Doktor Alban Hatibi nuk me njeh mua.
Por une dhe shume si une e njohin mire ate.
Im ate nderroi jete ne duart e tij, por iku i nderuar dhe i qete se ne kete bote mori kujdesin qe meritonte dhe vemendjen qe njeriu i mire kerkon nga njerezit e mire.
Por babai im pati fat, se ra ne duart e nje njeriu te madh me duar dhe zemer te arte, sic ishte Alban Hatibi.
Doktor Albani nuk me njeh mua.
Se nuk ndjeu nevoje te me njohe, sic shume kolege te tij kane nevoje te njohin familjaret qe t’u fusim me ose pa fare elegance duart ne xhepa.
Te them te drejten, duke menduar se ishte menyra per te marre kujdesin e duhur per tim ate, edhe une e tentova dhuraten per doktor Albanin.
Po u ndjeva i turperuar dhe njekohesisht i surprizuar kur ai me shume miresjellje dhe natyrshem ma ktheu mbrapsh, duke u kujdesur me buzeqeshjen e njeriut te mire, qe kjo te mos me fyente mua.
Babai im pati fat qe takoi ne nje super njeri dhe super mjek si juve, doktor Alban Hatibi.
Te gjitha keto i rikujtova kur lexova lajmin se ky virus i mallkuar ka larguar keto dite duart e tua te arta nga pacientet e tu e zemra jote e madhe po sprovohet per forcen vecse dashurise.
Gjithe keto vite ( 9 vjet) nuk kam reshtur se permenduri emrin tend ne cdo rast kur kam dashur te tregoj per heronjte e heshtur mes nesh. Se jam i bindur se vec atyre qe mushkrite e renduara i kane sjelle pas dyerve te reanimacionit te “Shefqet Ndroqit”, pak mund te kene degjuar per emrin tend dhe madheshtine tende.
Se ti je zot dhe rob i asaj dhome te vogel ku jeta perleshet me vdekjen, por me pare vdekja duhet te kaloje barrieren e duarve te tua qe vertisin ne heshtje shpaten e profesionistit te perkore dhe njeriut te vertete.
Se ti je njeri i vertete, ne kuptimin qe ia kemi harruar kesaj fjale.
Fitoje shpejt kete beteje, doktor, sic ke fituar sa e sa te tjera.
Lufto dhe fito per veten dhe familjen tende, por fito edhe per gjithe prindrit tane, qe te tjere nena e baballare te kene fatin te bien ne duart a tua.
Sot, qe ti po lufton per veten, qindra si une qe te njohin po vuajne bashke me ty, qindra si une do lumturohen kur ti te buzeqeshesh serisht, ashtu thjeshtesisht, pa kerkuar asgje ne kthim.
Forca doktor, te presim!
