in

Rrefimi i sotiriotit Vangjel Seferise per biznesmenin Kosta Sotiri të fabrikave në Glinë, mikpritjen, humanizmin dhe thjeshtësinë e tij

 

Para disa kohesh kisha ftuar mikun tim te mire,biznesmenin e suksesshem KOSTA SOTIRI ne shtepine time me nje grup miqsh te mire dhe kaluam shume bukur, duke pire tsipouro dhe duke shijuar mezen e vecante,specialitetin e mikut tim dhe kuzhinierit te kompanise,Vasilis Houta, e shijshme “CARROTTSI”

Para se të mbaronte mbrëmja Kostas na falënderoi për shoqërinë tonë dhe antipastat tona dhe na sugjeroi të vizitonim fabrikën në Glina dhe pastaj të shkonim për ushqim në Derviciam në dyqanin Ndricos.

Pasditen e së martës shkuam në Glinë për të vizituar fabrikën dhe ambientet e bëra nga biznesmeni i madh, kompania e të cilit punëson mbi 1.300 punëtorë.

Kisha qene aty dy vjet me pare dhe shoku im Kosta me beri nje xhiro ne fabrike dhe u mrekullova nga teknologjia dhe makinerite ultra moderne qe ndodhen brenda fabrikes. Pardje kur mbërritëm pamë ndryshime të mëdha në rindërtimin e fabrikës, zonat e magazinimit e kështu me radhë. Në shikim të parë, edhe pse pikonte, imazhi që shihje në pjesën e jashtme të fabrikës ishte një rregull dhe pastërti e lakmueshme.

Na priti i buzëqeshur dhe me mirësjellje na priti jashtë zyrave luksoze dhe ne vazhduam të na tregonte nëpër zyra dhe të na shpjegonte të gjitha detyrat që kishin punonjësit aty. Ajo qe me beri pershtypje ishte ne hyrje te zyrave nga ana e djathte duke u vene ne ekspoze te gjitha produktet qe prodhon biznesi, qe jo vetem eshte fabrike e madhe por ndodhet brenda kompleksit kater fabrika te ndryshme qe prodhojne produktet e kanalizuara ne gjithe Shqiperine dhe jashte vendit. Kur po me bente nje xhiro para dy vjetesh miku im Kostas me kishte thene qe do bente dhe nje restorant per te gjithe punetoret qe punonin ne fabrikat ne Gline dhe tani e shohim te perfunduar dhe duke vrapuar dhe duke qene nje foto e shkelqyer.

Na bëri përshtypje në anën e majtë të murit ishin varur diplomat me çmimet ndërkombëtare që i kane dhene kompanisë kolosët e huaj. Kjo nuk është rastësi që kompania është e dyta më e madhe në Shqipëri.

Na çoi edhe në zyrën ku punon Kostas. Pastaj i dhurova mikut tim Kostas nje statuje bronzi dhe e vura ne tavolinen e punes, ne shenje respekti dhe miqesie qe kemi se bashku.

Në zyrat ku na udhëzoi na prezantoi: “Janë miqtë e mi nga Sotira e bukur”

Ai më pas na çoi në fabrikën e prodhimit dhe në një turne me guidë si zotëri mikpritës shpjegoi me shumë detaje funksionimin e sistemeve brenda fabrikës. Miqte e mi u mahniten dhe nuk u besonin syve ketyre makinerive te medha qe prodhojne keto produkte te medha, investimet e medha dhe moderne ne fabrika, pastertia qe shkelqeu kudo ne kompleks.

Ministrja e Turizmit, znj.Mirela Kumbaro, kishte vizituar një ditë më parë Glinen. Në postimin dhe videon që ka ngarkuar në Facebook ai ka folur me fjalët më të mira për biznesin, dhe funksionimin e tij, për punonjësit dhe sidomos për pagat që jep, të cilat janë ndër më të lartat në bizneset në Shqipëri. Këtë e gjetëm kur pyetëm punëtorë të ndryshëm dhe ata na folën me fjalët më të mira për kushtet e punës dhe respektin dhe vlerësimin ndaj KOSTA-s.

Guida e mikut tim zgjati rreth tre orë. Duke shpjeguar në detaje të gjitha funksionet në fabrika.

Në një moment ku po ecnim mes operacionit të makinerive më thotë:

_ “Nese miku im Vangelis nuk do kisha shendetin tim, nuk do kisha kete vendosmeri qe kam si Kosta, pasioni per te punuar shume ore, rezultati nuk do ishte i mundur dhe nuk do isha ne kete faze qe jam sot dhe e shikoni gjithçka këto para teje . Mos harro kalova veshtiresi dhe thika pas shpine , thjesht kurre nuk u dorzova dhe eci perpara me ndershmeri ne punen time dhe keshtu do vazhdoj …”

Miqtë e mi u impresionuan nga thjeshtësia e Kostas. Edhe pse një biznesmen i madh mbetet i bazuar për të respektuar njerëzit, për të vlerësuar punën e tyre dhe të miqve të tij.

… “Jam ky qe jam dhe kur nuk kishim para dhe punuam ne kooperative dhe keshtu do rri, sepse mbi te gjitha rendesi ka humanizmi, dashuria per njerezit, thjeshtesia ne jeten e perditshme”, u tha ai miqve te mi.

Dhe nuk gabon aspak, kjo është një e vërtetë e madhe. Pastaj shkuam për të ngrënë në tavernën Ndrico në Dervician. Kaluam bukur . Ai ishte me ne miku im Hipokrati me Odiseun që punojnë në Glina.

What do you think?

Written by admin

Thoma Papapano: E fillova punën si mësonjës i shqipes, dyzetëvjecar atëhere e po e vazhdoj dhe sot në moshën tetëdhjetëvjecare

UNESCO ka shtuar 42 Vende të Trashëgimisë Botërore, në këtë listë është përfshirë edhe zona e Zagorisë,por …