in

Jorgo Mandili:Fjalët e pathëna, ato që kemi ndjerë për njeriun e mire Baftjar Dobin

” IN MEMORIAM”

Sot mbushen 7 vjet nga dita kur u nda nga ne ,miku,shoku,biri i Gjirokastrës ,njeriu i mirë Baftjar Dobi .

Ende sot e kësaj dite ,nuk mund të mos kujtoj profilin e atij njeriu ,që iu gjëndej të gjithëve pranë kur ata kishin nevojë,atij patrioti me të cilin në çdo moment mund të ” ziheshe” nëse përpiqeshe të shaje shqiptarët apo deformoje imazhin e Shqipërisë ,të këtij gjirokastriti,që aq bukur e skaliti Gjirokastrën në librin e tij ” Gjirokastra jonë ”

Mund të duken si sllogane këto fjalë ,në kuptimin se kur një njeri ndahet nga ne ,e ngarkojmë apo i vemë në dukje me tepri ,vlerat apo cilësitë e mira ,që ai ka shfaqur sa ka qenë gjallë.

Jo se bëjmë ndonjë gabim dhe themi ndonjë të paqenë ,përkundrazi ,gjithçka është e vërtetë dhe e merituar ,pasi shprehim atë ,që kemi kursyer për së gjalli ,fjalën e pathënë ,atë që kemi ndjerë në shpirt ,së thelli ,por që nuk kemi mundur tia themi .

I tillë ishte Baftjari …krenar për parardhësit e tij ,respektonte pa masë prindërit e tij ,fisin e tij ,familjen e tij ..” linte” kokën për vajzat e tij duke folur shpesh për to me dashuri …kujdesej shumë për vëllezërit e tij ,për mirëqënien e tyre dhe jetën e tyre ..në Tiranë ai u shpërngul bashkë me ta …

Baftjari kishte një dashuri për artin dhe letërsinë që në shkollë të mesme ,ku ka botuar në shtypin periodik dhe revista të ndryshme fejtone dhe tregime humoristike

Ky pasion për letërsinë ,kontakti me shtresa të ndryshme të shoqërisë si dhe dashuria e madhe për Gjirokastrën ,ishin arsyet që në 2001 ,Baftjari të botonte librin ” Gjirokastra jonë” ,një libër historiko – letrar ,jo vetëm në kontributin ,në njohjen e trashëgimisë kulturore të qytetërimit gjirokastrit ,por edhe vlerat e larta të një qytetari fisnik që jo vetëm e njeh deri në gene këtë trashëgimi ,pkr me tërë dashurinë e shpirtit e shkruan,promovon ,e bën prezent para opinionit publik por edhe e mbrojti si Sekretar i Forumit të Intelektualëve të Gjirokastrës ,për pranimin e këtij qyteti në UNESCO .

Edhe pse në Tiranë ,ku Baftjari u shpërngul pas 90 ,ai përjetonte me problemet e hallet e Gjirokastrës ,interesohej për të gjitha shqetsimet që ajo kishte ,sidomos për restaurimet e shumë shtëpive të shpallura muze .

Largimi i parakohshëm nga kjo jetë i Baftjarit ishte humbje e madhe jo vetëm për familjen,vëllezerit e tij,por edhe për të gjithë miqtë ,shokët e çdo njeri që e ka njohur nga afër atë .

Iu prehtë shpirti në paqe e qoftë i bekuar kujtimi i tij!
Jorgo Mandili,14 korrik 2020

What do you think?

Written by admin

Gonia, kuzhinieri i njohur gjirokastrit, me gatime dhe tavoline gati, por…

Sot urojme per ditelindjen kameramanin e dasmave Petro Llukanin