admin
Ata qe jane larg Gjirokastres, kane mall dhe per guret e udhes, per sokakun ku kane kaluar femijeri e rini bashke, plot mall edhe kur kthehen.
Eshte nje ndjenje e pandare nga shpirti i njeriut te larguar qe ne jo pak raste mendon se eshte i harruar, vec nje gje: ai nuk harron kurre emrin e rruges dhe sokakun e lagjes, emrat e tyre e shoqerojne ne bisede me veten e me te tjeret.
Ndodh kjo me te gjithe dhe jo vetem me ata qe prej vitesh jane larguar nga vendlindja per te siguruar nje jete me te mire e me te qete dhe, ashtu sic kujton shtepine, avline dhe kopshtin, kujton rruget e sokaket, me mall qe nuk gjen qetesi me fjale, se eshte ndryshe kur kthehesh dhe ecen ne guret e trazuara nga motet…
Kujtimet per nje rruge e sokake fillojne nga emri i tyre, pjesa me e madhe emra te vjeter, edhe shekullore, po disa te fshira nga lista e zevendesuar me te reja por jo nga emri i pare, nga memorja kolektive.
A ka ndodhur kjo me rruget dhe sokaket e lagjes tende?
