Admini
Kur bie mjegulle mbi Gjirokaster vende –vende duket si pasqyre e thyer po qe ajo nuk ia fsheh dot bukurine, vecanerisht kalase antike.
Ja sa e bukur duket, e heshtur dhe e menduar, gati per lundrim.
Me mjegull, pa diellin e ngrohte dhe rrezet perkedhelese mbi trupin e saj gri, Gjirokastra te ngjall edhe trishtim.
Keto pamje “ndezin” dhe mendjet me te fjetura pa le ato te poeteve per krahasime, metafora e figura te tjera poetike qe prape se prape nuk shprehin dot ate qe duket, Gjirokastren kaq madheshtore, me mjegullen dhe boren e bardhe.
E tille dhe me vellon nen te, pa fshehur nuret si ne cdo dite edhe me mjegull.
